مرثیه ای بر یک رویا

بعد از مدتها سری به این خونه زدم، مدتهاست به خاطره مشغله کاری وقت نمیکنم اینجا چیزی بنویسم اما پر کشیدن سایه بهونه ای شد که باز سری به این خونه بزنم.

کم کم داره هنر و هنرمند داره از این مملکت پر میکشه.

روح سایه آسمانی

مردن عاشق نمی میراندش

در چراغ تازه می گیراندش

مرثیه ای بر یک رویا...

امروز عباس معروفی نویسنده بزرگ این مملکت فوت کرد.

هدایت و معروفی نویسنده های مورد علاقه من بودن و همیشه خوشحال بودم که معروفی هنوز زنده است و مینوسه. امروز روز تلخی بود، تلخ نه فقط از بابت رفتن معروفی بلکه از بابت اینکه هنر این مملکت تهی ترو فقیر تر شد.

معروفی انسانی آزاده، وطن پرست و روشنفکر بود در نهایت در سال بلوا، سمفونی مرگ نواخت و پرواز کرد.

روحش شاد

مرثیه ای بر یک رویا...

این روزا اینقد درگیر کار شدم که وقت نوشتن ندارم، دیر به دیر میتونم بیام وبلاگمو به روز کنم، ولی از همه بدتر اینه که دل و دماغی نیست، سالهای ساله میگیم امسال قراره سال خوبی بشه اما هر سال دریغ از پارسال. این روزا بیشتر از همیشه دلگیر و ناراحتم بدون اینکه دلیلشو بدونم!!!! البته دلیلشو میدونم اما میدونم کاری نمیشه کرد، در حقیقت از یه جایی به بعد آدم با حقیقت های تلخ زندگی کنار میاد و قبول میکنه زندگی همینه و باید باهاش ساخت. به این نتیجه رسیدم آدم هرچی سنش بالاتر میره با این مسئله راحت تر کنار میاد که زندگی سخت نگیره و دلبستگیش به خیلی چیزا کمتر کنه و توقعش از آدما کم کنه. به هر حال زندگی این روزا داریم حتی دیگه خاکستری هم نیست و کم کم داره سایه میشه چه برسه به اینکه روزی رنگی بوده، و چه حیف..... مرثیه ای بر یک رویا...ادامه مطلب

ای همگناه من، بی تو پرواز همیشه محکوم به سقوطه حرفایی که تو سینه دارم همه از جنس سکوته مرثیه ای بر یک رویا...

سرنوشت را باید از سر نوشت

                        شاید اینبار کمی بهتر نوشت

  
عاشقی را غرق در باور نوشت

                        غصه هارا قصه ای دیگر نوشت

از کجا این باور آمد که گفت

                        گر رود سر بر نگردد سرنوشت؟

مرثیه ای بر یک رویا...

دقیقا از عاشورای سال ۸۸ بود که شروع شد، سایه دار بر این مملکت افتاد و دیگه روی خوبی ندید. سال بلوا از اون روز شروع شد و هنوز ادامه داره، ۱۱ ساله که داریم تاوان سال سیاه پس میدیم، انگار دیگه تمومی نداره این همه بدبختی و سیاهی و کشتار. 

مرثیه ای بر یک رویا...

مدتها بود وقت نکرده بودم به کلبه تنهاییم سر بزنم، توی این چند ماه اینقدر درگیر بودم که در حد یک خطم نتونستم بیام بنویسم، اما خستم، خیلی خسته ، از همه چی خستم!!!

بیشتر از همه از آدم های دوربرم، تصمیم گرفتم برم اگه این مملکت ویرانه نشه رفت حتما از این شهر سال دیگه میرم، هر جایی جز این شهر غمگین و حسود...

مرثیه ای بر یک رویا...

نرمک نرمک میرسد اینک بهار

اما چه بهاری؟

و چه سالی؟

سال بلوا بود و سال سیاه، گاهی باید خدا شکر کرد که میگذره، سال 98 سیاه ترین سال زندگی من بود و چه خوب که تموم شد.

پیشاپیش سال 99 مبارک

مرثیه ای بر یک رویا...

درک معنای زندگی شاید مهمترین کار یک انسان زنده باشد، زندگی بودن در میان دو نبودن است و این بودن گاه به پوچی و گاه به کمال است. برای هر موجودی درک و تعریف زندگی متفاوت است، برای من درک و لذت بردن از بو مرثیه ای بر یک رویا...ادامه مطلب

با من حرفی بزن

با من حرفی بزن قبل از آنکه پژمرده شوم

با من حرفی بزن قبل آنکه دور شوم

با من سخنی گو قبل از انکه غروب شوم

زیستن در چشم به هم زدنی است

تا فرصت پلک زدنی هست با من حرفی بزن

 

مرثیه ای بر یک رویا...